Binnen voel ik mij net een gevangene

Leo liep jarenlang op straat. Hij reisde kriskras door het land, van opvang naar opvang. Tot zijn gezondheid hem dwong om op één plek te blijven. Utrecht is nu zijn stad.

Ik vond het altijd heerlijk om mij vrij te kunnen bewegen in Nederland. Ik ben echt overal geweest in de tijd dat ik dakloos was. Door mijn gezondheid kan dat niet meer. Ik moet nu echt in een huis wonen. Ik heb het namelijk aan mijn hart en longen. Ook heb ik problemen met mijn been. Dat is het resultaat van jarenlang buitenlopen. Binnen zitten was best lastig in het begin. De muren kwamen op mij af.

Nog steeds ben ik graag veel buiten de deur. Zo werk ik als voorlichter. Ik wandel dan met mensen door de stad om hen te laten zien hoe je als dakloze de stad beleeft. Ook doe ik mee aan een praatgroep bij Herstart. Iedere keer praten we over een ander thema, bijvoorbeeld over de liefde. Bij Herstart help ik ook mensen op weg die net dakloos zijn. Zo geef ik tips over waar ze kunnen eten, douchen of overdag kunnen blijven.

Door het coronavirus moet ik thuisblijven. Dat is beter voor mijn gezondheid. Eerst dacht ik nog: ‘Ik ga lekker vissen’. Maar de dokter zei dat ik alleen de deur uit mocht om boodschappen te doen. Het was toen nog veel te koud om op mijn balkon te zitten. Daarom heb ik groene verf gehaald en ben mijn hele huis opnieuw gaan verven. Door die groene kleur en wat planten voel ik me toch een beetje buiten. Ik mag niet weer de straat op gaan. Eerder heb ik dat wel gedaan. Dan liet ik de boel de boel en liet ik alles achter me. Dat ben ik nu niet van plan. Maar ik heb er wel genoeg van om thuis te zitten.

Ik voel me dan net een gevangene die af en toe kan luchten. En ik weet niet wanneer ik weer vrijkom. Daarom ben ik weer begonnen met vrijwilligerswerk. Nu werk ik weer twee dagen per week bij 50/50 om van alles op te knappen. Ik werk dan op afstand van anderen. En als het mooi weer is, ga ik nu toch met een maat vissen. Ik laad alle hengels in mijn bakfiets, maak eten klaar en ga dan heel vroeg in de ochtend op pad.

’s Avonds kook ik graag goed voor mezelf. Wat over is, gaat in de vriezer. Daarna zet ik een muziekje aan en ga ik hartenjagen of e-mails versturen. Ik was al begonnen met het schrijven van mijn levensverhaal. Daar wil ik nog mee verder. Ook puzzel ik graag, het liefst met heel veel puzzelstukjes. Als mijn puzzel af is, krijgt hij een plekje aan de muur.