Jong, dakloos en in de schulden… hoe kom je eruit?

2 november 2020

Mensen die dakloos zijn, hebben vaak schulden. De schulden zijn regelmatig de oorzaak van de dakloosheid, maar er speelt eigenlijk altijd wel meer. De Tussenvoorziening vangt ex-daklozen op en ondersteunt ze op hun weg naar zelfstandige woonruimte en meedoen in de maatschappij. Financiële hulp is cruciaal. Jora Wolterink werkt bij Stadsgeldbeheer van de Tussenvoorziening. Zij legt in dit blog uit hoe dat zit.

“Alle cliënten van de Tussenvoorziening krijgen financieel beheer. In een financiële intake kijken we met de cliënt naar wat het beste aansluit bij wat hij wil en kan. Vaak is dit Stadsgeldbeheer, het onderdeel van de Tussenvoorziening dat inkomens beheert en schulden oplost van 1200 kwetsbare Utrechters. Een deel hiervan is (ex) dakloos. De consulent van Stadsgeldbeheer is in nauw contact met andere begeleiders. Zo zorgen we ervoor dat de financiële begeleiding onderdeel is van de integrale zorg die de Tussenvoorziening biedt. Ik schreef Jessica’s verhaal op, omdat dit goed laat zien hoe wij werken.”

‘Ik keek niet vooruit’

Jessica had een rotjeugd, zonder vaste woonplek. In de jaren dat jongeren klaargestoomd zouden moeten worden om financieel zelfstandig te worden op hun 18e, was zij met het tegenovergestelde bezig. Ze kocht veel spullen op afbetaling. En die afbetaling liet ze er vaak bij zitten. ‘Het was lang leve de lol, ik keek niet vooruit’. Gevolg: een hoge schuldenlast en enorm veel stress. Brieven opende ze niet meer, ze werd chagrijnig, depressief, en blowde veel om maar niet aan haar problemen te denken.

‘Het verschrikkelijkste wat er is’

Op haar 18e werd ze door de maatschappelijk werker van school aangemeld bij Stadsgeldbeheer. ‘Dat was heel erg wennen in het begin. Ik ging naar een budget van € 40 per week. Maar ik kon die stress niet meer aan. Ik was zo blij dat iemand dat stuk van me overnam’. Terwijl haar geldzaken op orde werden gebracht verslechterde haar woonsituatie. Jessica woonde via een kamertrainingsprogramma dat stopte. Ze werd dakloos en ze had nauwelijks inkomen, of inschrijftijd bij een woningbouwvereniging. ‘Het is het verschrikkelijkste wat er is, geen thuisplek meer te hebben. Ik was het gewend om overal geplaatst te worden, maar ik had altijd wel een plekje voor mezelf. Nu had ik niets meer’.

‘Ze was straight and real met me’

Tijdens haar dakloze periode is Stadsgeldbeheer altijd betrokken geweest. Jessica’s consulent regelde natuurlijk haar geldzaken; ze zorgde ervoor dat haar inkomen op niveau was, ging in gesprek met schuldeisers. Maar wat voor Jessica nog belangrijker was is de vertrouwensband die ze met haar consulent had. ‘Vivienne wás er voor me, ze ondersteunde me bij gesprekken met de gemeente, maar ook als ik down was dan kon ik haar bellen. Ze was straight and real met me en dat heeft me echt geholpen’.

‘Gelukkig man, ik ben zo blij!’

Via veel logeeradressen, loketten en telkens opnieuw haar verhaal vertellen, tot haar wanhoop en frustratie, kreeg Jessica na ruim een half jaar een urgentiewoning toegewezen. Intussen werd de schuldregeling door haar consulent opgestart. ‘Ik vind het écht een kans die ik krijg. Ik ben nu versneld aan het afbetalen en hoop in januari 2021 klaar te zijn. Gelukkig man, ik ben zo blij!’.

‘Mijn lesje geleerd’

Nu woont Jessica bijna twee jaar in haar eigen appartement, heeft ze het eerste jaar van haar opleiding succesvol afgerond en is ze bijna schuldenvrij. Ze blijft nog een tijdje bij Stadsgeldbeheer om te leren hoe ze met haar geld moet omgaan zodat ze niet over een tijd weer voor de deur staat. Zelf is ze daar niet zo bang voor ‘natuurlijk zijn er verleidingen maar ik heb mijn lesje wel geleerd!’.