SGB-dossier

“In 2020 heb ik onderzoek gedaan met de volgende centrale vraag: Op welke innovatieve wijze kan preventief budgetbeheer bij aanvang van een maatschappelijke opvang of een beschermd wonen traject ingezet worden, rekening houdend met de wettelijke mogelijkheden? Voor dit onderzoek ben ik in contact gekomen met Stadsgeldbeheer. Als MO-organisatie in Zeeland hadden we graag gezien dat dit op vergelijkbare wijze zou worden uitgerold in het Zeeuwse. Echter, omdat we te maken hebben met 13 verschillende gemeenten en Emergis te klein is voor zelfstandige uitvoering van budgetbeheer, is dit niet haalbaar. De kennis van de doelgroep is van cruciaal belang voor het succes van een traject. Stadsgeldbeheer heeft de meeste kennis van deze doelgroep en kan, mits zij ook financiële middelen krijgen, de beste resultaten behalen.

Het terugwinnen van vertrouwen in de overheid wordt onderstreept in de rapporten van de commissie sociaal minimum. Ook het kabinet wil bij de uitvoering van de sociale zekerheid meer vertrouwen stellen in mensen. Dit vertrouwen terugwinnen zal vele jaren duren, als het al lukt. Onze doelgroep kijkt nu dan ook anders naar de overheid dan naar hulpverleners. Ze zijn al jaren overal weggestuurd, hebben nergens aan kunnen deelnemen, en hebben nooit gehoord dat ze er mogen zijn. Hulpverleners, aan de andere kant, zien de doelgroep van maatschappelijke opvang als oké. Ze zeggen: “Jij mag er zijn.” Ze hebben begrip voor het gedrag dat ze laten zien. Als je overal weggestuurd bent, heb je geen vertrouwen in anderen. Dit moet groeien en hier is geen tijd voor. Daarom heeft het terugleggen van de uitvoering van de schuldhulpverlening bij de gemeente zelf zeker niet mijn voorkeur. Jullie hebben in Utrecht iets moois in handen en natuurlijk valt er nog veel te verbeteren. Maar doe dit niet ten koste van onze toch al zo kwetsbare doelgroep, waarvan velen nu nog niet eens in beeld zijn en er de komende jaren nog zullen komen. Laten we eerst het vertrouwen van de burger terugwinnen.”

“Geachte heer, mevrouw,

De brief van 22 maart aan de gemeenteraad inzake inbesteding schuldhulp kwetsbare Utrechters en de publiciteit waarin twee partijen lijnrecht tegenover elkaar staan roepen veel vragen op. Het Cliëntenplatform Participatiewet Utrecht wil graag opheldering voordat we over deze kwestie, van groot belang voor een zeer kwetsbaar deel van onze cliënten, een standpunt innemen, dat we zullen delen met de dienst Werk en Inkomen, de wethouder en uiteindelijk de gemeenteraad.

De onderstaande vragen zijn procedureel van aard:

• Als cliëntenplatform zijn we niet geïnformeerd, laat staan geconsulteerd over dit voornemen. Dus dit komt ook voor ons als donderslag bij heldere hemel. Gezien het belang van onze cliënten vinden we dat in ieder geval niet zorgvuldig.
• Wanneer kunnen we formeel onze inbreng leveren op deze brief, en hoe worden wij geïnformeerd over de achterliggende afwegingen en motieven?

Inhoudelijk hebben we ook een aantal punten:

• De gemeente richt zich op haar kerntaken, maar heeft de gemeente wel de expertise in huis om deze zeer specifieke doelgroep te helpen? En waarom werd er tot nu toe dan uitbesteed?
• Er wordt gesteld dat de gemeente nadrukkelijker stuurt op bedrijfsvoering en prestaties bij de uitvoering van haar wettelijke taak binnen de vastgestelde beleidskaders. Wat zijn die prestaties precies, waar wordt de uitvoering straks op afgerekend?
• Beloofd wordt dat er geen dubbelingen zijn in hulpaanbod en financiering: zijn die er nu wel en hoeveel overheidsgeld is daarmee gemoeid, is dat te kwantificeren?
• Beloofd wordt dat de huidige wachtlijst drastisch verkort wordt. Hoe groot is deze nu en wat wordt straks de norm?
• De kracht van Stadsgeldbeheer is dat de medewerkers de taal spreken van de doelgroep, is dat van gemeenteambtenaren ook te verwachten?
• De afspraak dat Stadsgeldbeheer naar eigen inzicht 950 inwoners helpt via een jaarlijks geïndexeerd lumpsumbedrag is nogal vrijblijvend van aard. Hoe kan een gemeente overheidsgeld zorgvuldig besteden, zonder dat daar meer criteria of prestatienormen aan worden gesteld?
• Sinds 2020 zijn er wachtlijsten, waarom is er niet eerder ingegrepen?
• Ondanks extra incidentele middelen werden deze wachtlijsten niet weggewerkt en de uitstroom niet gerealiseerd, is dit niet een beloning van wanprestatie en verkwisting van overheidsgeld, terwijl de gemeente op zijn minst toezicht hierop had moeten hebben?
• De gemeente heeft de nodige expertise rond schuldenproblematiek in huis: hoe wordt dat bewezen, bij het huishoudboekje zijn al capaciteitsproblemen bij 400 gebruikers en is nog geen zicht op een oplossing.
• Realiseert de gemeente zich dat veel cliënten de gemeente of de overheid als schuldeiser als onderdeel van het probleem zien en niet als oplossing, en hoe gaat de gemeente daar mee om?
• Is er bij de alternatieve scenario’s wel voldoende rekening gehouden met de belangen en wensen van de cliënten van Stadsgeldbeheer en is hun stem wel gehoord?
• Kan de gemeente inzage geven in de marktverkenning die heeft plaatsgevonden waardoor alternatieve scenario’s als Open House en aanbesteding van de hand zijn gewezen?
• Is de inbesteding budgetneutraal of wordt hier gewoon bezuinigd?
• Is er een sociaal plan voor de medewerkers van Stadsgeldbeheer?

Graag krijgen we meer inzicht in de aard van dit conflict dat inmiddels via de media wordt uitgespeeld. Uiteraard zullen we ook bij Stadsgeldbeheer te rade gaan voor informatie. Ons doel is dat de cliënten, kwetsbaar als ze zijn, hier niet de dupe worden van een ijlings genomen besluit, waarbij partijen niet geconsulteerd zijn.

Met vriendelijke groet,

Hennie Zoontjes”

Voorzitter Cliëntenplatform Participatiewet Utrecht

“Ik ben zelf werkzaam als budgetcoach / budgetbeheer bij Kwintes en hier bieden wij deze diensten aan onze doelgroep aan. Zoals je misschien wel weet is onze doelgroep divers; psychiatrie, daklozen, ex-daklozen, jongeren, gezinsopvang etc. Dit werkt perfect, omdat de lijnen kort zijn. We hebben financiële hulp én begeleiding onder 1 dak.

Persoonlijke aandacht, kennis van de situatie waar mensen uit komen en de problemen waar ze mee te kampen hebben. Dit zie je terug in een stuk persoonlijke en professionele aandacht naar onze cliënten. Het idee dat de gemeente Almere dit allemaal zelf zou willen gaan doen, zou mij totaal niet bevallen. Wíj zijn degenen die écht kennis hebben van deze doelgroep en ze daarom de juiste aandacht en ondersteuning kunnen bieden.

Ook externe partijen hier in Almere merken zoveel verschil tussen een gesprek voor budgetbeheer bij ons tov een gesprek voor budgetbeheer of SHV bij Verder (voorheen Plangroep).

Ik illustreer bovenstaande, omdat ik vanuit deze achtergrond het echt absurd vind dat de gemeente Utrecht dit zelf wil gaan doen voor jullie doelgroep. Deze mensen hebben meer nodig. Juist door dat “meer” kun je ze bereiken. Door die kennis van de doelgroep, vind je andere ingangen en lukt het wél om iemand te laten instappen of voorkom je dat iemand onderweg uitstapt.

Ik denk niet dat de mensen bij de gemeente goed weten hoe ze met deze doelgroep om moeten gaan, wat deze mensen nodig hebben. Het is in hun geval zoveel meer dan alleen SHV. Er komt ook echt normale hulpverlening bij kijken.

Ik hoop ook van harte dat de gemeente bijdraait.”

Fenneke van Vegten
(Budgetcoach bij Kwintes)

“Belang Stadsgeldbeheer voor de maatschappelijke opvang en ggz

In de afgelopen decennia is Stadsgeldbeheer uitgegroeid tot het beste voorbeeld en de meest evident effectieve uitvoerder van schuldhulp en budgetbeheer bij mensen die dakloos (geweest) zijn en bij mensen met ernstige psychische aandoeningen waaronder verslaving.

De betekenis van Stadsgeldbeheer is nauwelijks te overschatten. Duizenden mensen zijn geholpen met het aanpakken van hun problematische schulden en zijn schuldenvrij geworden dankzij de uitgekiende aanpak en bejegening. 

Stadsgeldbeheer is een van de zeer weinige financiële hulpverlenende diensten voor de doelgroepen in opvang, ggz en beschermd wonen die kunnen laten zien dat hun werk effectief is. Veel cliënten worden zelfredzamer op het gebied van hun financiën of leren tijdig om deskundige hulp te vragen. Dat is heel belangrijk om herhaling van schulden te voorkomen.

Daarnaast hebben de medewerkers van Stadsgeldbeheer een belangrijke adviserende functie naar (ambulante) teams die cliënten begeleiden. Door de kennis breed in de stad in te zetten profiteren veel meer mensen van de expertise en het netwerk dat Stadsgeldbeheer heeft opgebouwd.

Daarnaast heeft Stadsgeldbeheer een belangrijke signalerende functie als het gaat om fouten in (landelijke) systemen die tot schulden en huisuitzetting van cliënten kunnen leiden. Het onterecht stopzetten van zorgpolissen van mensen met een briefadres en het onterecht terugvorderen van huurtoeslag zijn daar twee voorbeelden van. Dankzij het tijdige signaal van Stadsgeldbeheer kon landelijk worden ingegrepen om calamiteiten te voorkomen.

Ook de inzet van experts van Stadsgeldbeheer bij onderzoek en scholingsmogelijkheden is zeer waardevol gebleken.

Samenvattend: Valente is van mening dat het opheffen van Stadsgeldbeheer in Utrecht een onvervangbare schakel zal wegnemen in de schuldhulp en financiële hulpverlening aan mensen die dakloos zijn of dat dreigen te worden en mensen die vanwege hun verstandelijke beperking of psychische aandoening geen aansluiting vinden bij reguliere hulpverlening. Opheffen van Stadsgeldbeheer vinden wij onverantwoord.”

“Mijn ervaring bij de Tussenvoorziening.

Wij klopten aan bij het buurtteam omdat we een kleine schuld hadden.
Maar we werden telkens van de ene consulent naar de ander overgedragen gedurende een half jaar zonder dat ze iets hadden gedaan waardoor de schuld lüx opliep. Hierdoor ging er tijd verloren en onze kleine schuld werd nu steeds groter.

Toen klopten we aan bij de gemeente Utrecht. Die beloofde om ons uit de problemen te helpen. Grote woorden maar niks werd gedaan en zij zichzelf niet aan hun woord hielden. We werden zelfs als lastposten gezien terwijl zij de ernstige fouten maakten. We werden aan ons lot overgelaten en werden hierdoor uiteindelijk dakloos.

Na een jaar belandde we bij de Tussenvoorziening waar we zonder hoop naartoe gingen. Deze instantie heeft ons uiteindelijk wel uit de schulden gekregen en geholpen aan een huis. Tussenvoorziening heeft ook gezien en meegemaakt hoe de gemeente ons behandelde en snapte waarom we nu zo erg onnodig in de problemen waren beland terwijl wij alles correct deden. 

Dus mensen hebben geen vertrouwen in de gemeente om daar hulp te vragen. Wil de gemeente Utrecht de Tussenvoorziening stoppen moet de gemeente zich eerst jarenlang bewijzen dat ze mensen kunnen helpen op een menselijke manier en zodoende het vertrouwen terug te winnen alvorens alles hun zelf toe te eigenen. Daarvoor heb je juist de Tussenvoorziening voor nodig waar mensen zich wel gehoord, op hun gemak voelen en hoop krijgen om weer opnieuw te beginnen zonder tegenwerking en bureaucratie! 

Daarnaast is er nog de SJD die ook bij de Tussenvoorziening hoort, zij helpen burgers bij financiële zaken.
Zoals ik al boven vermelde werden wij niet goed geholpen door het buurtteam. Maar SJD helpt mensen wel zoals het moet.

Dus kort gezegd heeft gemeente Utrecht Tussenvoorziening en SJD juist als voorbeeld nodig om (daklozen) mensen in problemen weer te laten integreren in de maatschappij. Het is al bekend dat de grootste dakloosheid van Nederland in de stad Utrecht zit.
Dat zegt al genoeg dat er juist meer hulp nodig is vanuit de Tussenvoorziening en SJD waar mensen wel naartoe willen omdat ze daar als mensen behandeld worden.

Ondertekend door bezorgde benadeelde burgers.”

“Geachte mevrouw Voortman, geachte gemeenteraad,

Van onze collega’s van de Tussenvoorziening hebben wij vernomen dat u voornemens bent om de uitvoering van schuldhulp aan kwetsbare Utrechters per 2025 intern te gaan uitvoeren. De huidige overeenkomst met Stadsgeldbeheer zult u niet verlengen. Wij roepen u met deze brief op om uw besluit te heroverwegen. We hebben hier meerdere redenen voor die we hieronder zullen benoemen.

Ten eerste vinden wij het zeer vervelend dat we deze, ook voor ons ingrijpende beleidswijziging, niet van u vernomen hebben, maar dat u uw bericht alleen gedeeld heeft met de Tussenvoorziening.

Ten tweede; Wij zijn als zorgorganisaties zeer tevreden over de kwaliteit van de dienstverlening van Stadsgeldbeheer. Zij werken na een verbetertraject (in tegenstelling tot wat in uw raadsbrief staat) al enige tijd zonder wachtlijst, en we verwachten dat er geen nieuwe wachtlijst ontstaat. De samenwerking met de collega’s van Stadsgeldbeheer ervaren wij als goed. De passendheid van de integrale werkwijze op het leefgebied financiën zoals Stadsgeldbeheer die uitvoert voor kwetsbare mensen, is landelijk door de branchevereniging Valente al meerdere malen benoemd als goed voorbeeld. Juist in vergelijking tot de werkwijze van de andere grote steden.

Ten derde komt slechts 35% van de cliënten van Stadsgeldbeheer uit de MO/BW. De meerderheid, 65%, zijn cliënten van onder andere onze organisaties. Op deze 35% baseert u uw beleid. Wij maken ons grote zorgen over de impact van uw besluit op de ondersteuning die onze cliënten in de toekomst zullen krijgen. U knipt in de nieuwe werkwijze het toeleiden naar financieel beheer en het begeleiden op het leefgebied financiën los van schuldsanering en budgetbeheer. Het toeleiden en begeleiden voegt u toe aan het takenpakket van de MO/BW begeleiders. Met deze keuze voegt u deze taak ook toe aan het takenpakket van de behandelaren van Altrecht en Jellinek. Hier maken wij nadrukkelijk bezwaar tegen. Onze behandelaren hebben geen expertise op dit gebied. Daarbij is het zorginhoudelijk ongewenst, zo niet onmogelijk, om begeleiding op het leefgebied financiën te combineren met een (soms gedwongen) behandeling. Daarbij kunnen wij deze activiteiten nooit ten laste laten vallen van de Zorgverzekeringswet en zal de nieuwe werkwijze leiden tot verschraling van de ondersteuning van onze cliënten met mogelijk toename van problemen.

Tot slot zijn wij van mening dat de uitwerking van het besluit zeer beperkt is en vinden we het, juist voor kwetsbare Utrechters, zeer risicovol om nu met grote snelheid iets te besluiten waarvan de impact onvoldoende inzichtelijk is en de uitwerking nog grotendeels moet plaatsvinden. Daarbij treft uw besluit niet alleen de hulpverlening in Utrecht, maar zal het onlosmakelijk ook invloed hebben in bijvoorbeeld Zeist en Lekstroom, waar Stadsgeldbeheer en wij ook samen actief zijn.

Wij verzoeken u nadrukkelijk om uw besluit te heroverwegen of minimaal de tijd te nemen om het te voorzien van een meer uitgewerkt plan waarin de implicaties en risico’s voor alle betrokken partijen helder en afgestemd zijn.

drs. E. Mulder MHBA (directeur Bedrijfsvoering Jellinek)

dhr. F. de Bruijn (directeur Altrecht Utrecht Stad)”

“Geacht college en gemeenteraad,

Hierbij delen wij onze zorgen over het besluit dat uw college op 22 maart naar buiten bracht om de specialistische schuldhulpverlening van Stadsgeldbeheer vanaf 1 januari 2025 als gemeente zelf uit te voeren.

Wees zuinig op wat we hebben
Het besluit verrast ons. Stadsgeldbeheer biedt specialistische schuldhulp aan ongeveer 1100 cliënten. Dit zijn veelal mensen met een complexe achtergrond en problematiek. Zij hebben doorgaans weinig vertrouwen in de overheid en hulpverlening. Begeleiding aan hen vraagt maatwerk. Het geduld, de deskundigheid en het werken op basis van vertrouwen maken dat uiteindelijk 63% van deze moeilijke doelgroep in een schuldregeling terecht komt, het traject volhoudt en na afloop van het traject met een schone lei verder kan.

Angst en onzekerheid
Als Armoedecoalitie hechten wij veel waarde aan deze vorm van schuldhulpverlening. Voor cliënten is Stadsgeldbeheer een belangrijke boei in het water waar zij zich aan kunnen optrekken. Voor veel begeleiders is Stadsgeldbeheer een deskundige partner waar ze op kunnen bouwen. Het overnemen van Stadsgeldbeheer leidt tot onzekerheid onder cliënten. Een eerste reactie die wij horen is bijvoorbeeld: ‘Ik ben bang voor de komende jaren. Ik krijg er slapeloze nachten van. Kan ik straks nog wel voor alle financiële vragen bij mijn consulent terecht?’. Het ‘zomaar’ stoppen van het contract maakt dienstverlening onvoorspelbaar; het is een grote inbreuk op het zorgvuldig opgebouwde beetje vertrouwen van cliënten in de hulpverlening.

Veel opgebouwde expertise
Binnen de Armoedecoalitie werken we nauw samen met Stadgeldbeheer. De kennis van de consulenten is zeer groot, ze weten veel te bereiken voor cliënten, zijn creatief in het benutten van fondsen en zijn goed op de hoogte van regelingen en mogelijkheden. Zo wezen zij ten tijde van de energiecrisis al in december 2021 op de enorme problematiek van de gestegen energieprijzen. Ze wisten precies welke cliënten in de problemen kwamen, compenseerden direct zodat cliënten niet tijdens de kerst in de kou zaten. De consulenten signaleren scherp waar de tekortkomingen zitten in regelgeving en waar beleid schuurt.

Is het voldoende doordacht?
Het plotselinge besluit van het college roept veel vragen op. Wat is de reden om dit zo acuut op te zeggen, zonder betrokkenheid van Stadsgeldbeheer, de gebruikers en de samenwerkingspartners? In de uitvoering werken hulpverlening en Stadsgeldbeheer nauw met elkaar samen om cliënten zo goed mogelijk te begeleiden en uitval te voorkomen. De samenwerkingspartners betreffen: Altrecht, Buurtteamorganisatie Sociaal (en Stadsteam Backup), Buurtteam Jeugd en Gezin, Exodus, Fivoor, Gemeente Utrecht, JoU, kerken, Leger des Heils, Lister, reclasseringorganisaties, Tussenvoorziening, U Centraal en anderen. Het opheffen van Stadsgeldbeheer heeft grote impact op de samenwerking in de keten omdat de hulpverlening en financiële begeleiding zo nauw met elkaar verweven is. Als het niet goed gaat met een cliënt heeft dat gevolgen voor de financiële begeleiding en vice versa.

Betrokkenheid cliënten en ketenpartners mist in de besluitvorming
Het inbesteden heeft daarom grote gevolgen voor de keten, en verdient een zorgvuldige afweging waarbij het veld betrokken is en waarbij integraal (vanuit de behoeften van de cliënt op zorg, welzijn en financieel gebied) naar het vraagstuk wordt gekeken. Wij hebben deze afweging gemist in de besluitvorming. Ook willen wij erop wijzen dat het huishoudboekje – een belangrijk element in de keten – al bijna een jaar on hold staat (vanwege technische, personele en financiële redenen). Hierdoor konden (en kunnen) cliënten van Stadsgeldbeheer maar ook van het Buurtteam er niet naar uitstromen of worden doorverwezen.

Wij vragen u daarom het besluit te heroverwegen en in overleg met de gebruikers en de keten te komen tot een gewogen en gedragen beslissing.

Met vriendelijke groet,

Stuurgroep Armoedecoalitie Utrecht”

“Geachte gemeenteraad Utrecht,

Na het verrassende bericht van 22 maart 2024 jl., dat er een besluit is genomen om de samenwerkingsovereenkomst met Stadsgeldbeheer niet te verlengen. Willen wij als ondernemingsraad (OR) van de Tussenvoorziening onze zorgen uiten aangaande het gemaakte besluit. De ondernemingsraad uit deze zorgen in het belang van de organisatie, haar medewerkers en cliënten.

Het beëindigen van de overeenkomst is in eerste instantie een schok voor de medewerkers van SGB en de doelgroep die zij bedient. Deze plotselinge wending komt mede zo onverwacht doordat er, zoals de Gemeente Utrecht weet door betrokkenheid, vol vertrouwen gewerkt is aan een verbeterplan. Onder medewerkers is er weinig vertrouwen in de overname van medewerkers en cliënten van stadsgeldbeheer door de gemeente Utrecht. Een deel van de medewerkers geeft aan specifiek de keuze gemaakt te hebben om te werken voor Stichting Tussenvoorziening, de overname is niet gewenst. De enkele medewerkers waarvan vernomen is dat zij oor hebben naar het voorstel van de gemeente, willen dit overwegen gezien het feit dat algemeen bekend is, dat het salaris bij de gemeente hoger ligt. Dit lijkt in onze optiek in strijd met het uitgesproken doel om deze overname kostenneutraal uit te voeren.

Deze overname heeft echter niet alleen gevolgen voor de medewerkers van Stadsgeldbeheer. De geluiden van onze achterban van andere afdelingen zijn zorgelijk. De medewerkers zien unaniem een meerwaarde van het bestaan van SGB en de samenwerking verloopt goed. Er zijn zorgen bij de individueel begeleiders over de verandering van rol in de begeleiding wanneer de schuldhulpverlening niet bij SGB komt te liggen. De weerstand, bij een groot deel van de cliënten, zal zorgen voor een toenemende mate van werkdruk en incidenten. Na de publicatie van het bericht hebben wij diverse reacties opgevangen vanuit collega’s binnen de stichting, waarin men zijn/haar/hen zorgen heeft geuit over het vervolg voor de doelgroep. Er zijn voornamelijk zorgen rondom cliënten die niet meer begeleid konden worden door zowel de gemeente Utrecht als Bewindvoering. Deze specifieke doelgroep is gebaat bij veel contacturen die door Stadsgeldbeheer geboden kon worden op dit leefgebied. Gelet op de inmiddels weggewerkte wachtlijst verwachten wij dat zij aan deze vraag kunnen blijven voldoen.

Het voorgestelde tijdspad om per 1 januari 2025 de overname van de cliënten en personeel rond te hebben lijkt ons enorm optimistisch en biedt weinig zekerheid voor de medewerkers dat dit gedegen gebeurt. De gevolgen voor onze stichting en haar medewerkers valt niet te overzien.

De ondernemingsraad rekent op herziening van dit roekeloze besluit.

Met vriendelijke groet,

De ondernemingsraad van Stichting Tussenvoorziening”

“Sinds 20 jaar werk ik bij de Tussenvoorziening, in al die jaren werk ik al samen met Stads geldbeheer. Dit was toen nog een klein team dat uitgegroeid is. Dat bleek ook nodig omdat er veel mensen zijn die niet met geld om kunnen gaan. Het is belangrijk en prettig voor mij, als individueel begeleider, om nauw samen te werken met de consulenten van SGB. We hebben er allemaal voor gekozen om met deze specifieke doelgroep te werken. We hoeven binnen het contact rondom de client dus niet steeds te praten over de problemen waar we tegen aan lopen met de client en kunnen allebei goed aansluiten bij de client.

Omdat we collega’s zijn kunnen we elkaar altijd bereiken en is er altijd een collega met wie we kunnen overleggen. Het gebeurt regelmatig dat er iets gebeurd binnen het leven van onze cliënten waardoor ze snel geholpen moeten worden met een vraag over financiën. Bij SGB is er vaak veel mogelijk en wordt er alles aan gedaan om de client zo te helpen, zodat de stress niet te hoog oploopt.

Ik heb vaak cliënten begeleid die het soms lastig vonden om samen te werken met een bepaalde consulent. Dan werd er altijd geprobeerd om een consulent te vinden die beter aan sloot. Dit is eigenlijk altijd gelukt. Het vraagt om een bepaalde mate van flexibiliteit, het kost tijd, maar voor de langere termijn is dat beter voor de client en vindt de client meer rust.”

Jannie Jongsma (Individueel begeleider Housing First de Tussenvoorziening)

“Vanuit onze organisatie, Exodus Nederland, willen we aangeven dat we het betreuren dat het werk van StadsGeldbeheer wordt ‘overgenomen’ door de Gemeente.

Wij, en zeker onze deelnemers, ervaren de betrokkenheid, het terug kunnen vallen op, het binnen de wettelijke ruimte net even meer aandacht besteden e.d. als zeer waardevol. Tevens is de specialistische expertise is zeer waardevol. De expertise van de consulenten en het persoonlijke contact zijn voor deelnemers uit onze doelgroep soms de eerste persoon in hun volwassen leven die in ze gelooft en waarmee ze hun (financiële) situatie willen delen. De/een gemeente heeft in contacten van onze deelnemers vaak een negatief gevoel, misschien niet de waarheid, maar alles wat overheid is, is lastig en niet te vertrouwen; dat vertrouwen moet groeien. Daarin werken wij als Exodus én Stadsgeldbeheer hard aan, maar – zoals gezegd – dat moet groeien.  En – op financieel gebied – is niet veel tijd om te groeien, de deurwaarders en schuldeisers staan direct op de stoep als je je hebt ingeschreven bij de gemeente. Juist om die reden is de snelle reactie van StadsGeldbeheer heel prettig; ook de adviserende rol die StadsGeldBeheer inneemt is belangrijk. Er hoeft niet altijd direct een hele schuldenregeling oid opgesteld; soms is advies, even op weg helpen al voldoende om zelf je staande te houden en zaken te snappen. Onze medewerkers maken soms ook gebruik van de adviserende rol, zodat zij het juiste antwoord kunnen geven aan deelnemers als het gaat om vragen op financieel gebied.

Via deze weg willen we laten weten grote problemen te zien als de Gemeente deze specifieke vorm van hulp overneemt.”