Verhalen

De Voiz Academie: van idee naar realiteit

4 juli 2023

Een jaar of drie geleden werd de Noiz verbouwd. De medewerkers zagen hun kans schoon en lieten alvast een leslokaal bouwen. Want: wat zou het mooi zijn als gasten van de opvang niet alleen beheerder kunnen worden, maar we hen ook kunnen opleiden en aan betaald werk helpen! Een lang gekoesterde droom kwam uit: de Voiz Academie. Beleidsmedewerker Marry Mos blikt terug op het ontstaan.


De droom: een eigen opleidingsinstituut


De Tussenvoorziening biedt al vanaf de oprichting – 30 jaar geleden – ruimte aan cliënten om hun ervaringsdeskundigheid in te zetten.

Toch zagen we dat het lastig voor hen was om betaald werk te vinden. De stap naar de schoolbanken in een regulier opleidingsinstituut bleek een stap te ver.

Een eigen opleidingsinstituut leek de ideale oplossing.

Een mooi plan, maar hoe breng je het in realiteit?

Geloven in het idee

Het belangrijkste was dat we afgelopen jaren bleven geloven in de droom. En natuurlijk een team dat ervoor wil gaan. Dat waren: Lilian Bos, Sandra Zorge, Harry Troost, Bert van Zandwijk, Jules van Dam, en ik. Iedereen had zo zijn eigen kwaliteiten, kennis en netwerk.

Alleen ga je snel, maar samen kom je verder

De Tussenvoorziening is geen opleidingsinstituut, dus we hadden een opleider nodig. We vonden enthousiasme bij ROC Midden Nederland die de opleiding kon verzorgen. Ze waren bereid om bij ons op locatie een groepje studenten les te komen geven, een unieke manier van werken. En we hadden natuurlijk studenten nodig die wilden komen leren en werkervaringsplekken. Die vonden we bij onze eigen locaties en bij partners in de stad zoals WIJ 3.0, Dock, Lister, de buurtteams, het Leger des Heils, Emmaus en Umah-hai.

Fondsen

Ondertussen was er wel financiering nodig. Gelukkig geloofde de Tussenvoorziening in het plan en was zij bereid het risico te dragen. Maran van Scheppingen en Jules regelden het ene na het andere fonds om een bijdrage te leveren. Maar ook WIJ 3.0 tipte ons op financieringsmogelijkheden. Sandra en ik regelden de werkbezoeken, hielden de praatjes en enthousiasmeerden de anderen.

Laten zien dat het werkt

In 2021 mochten we alvast van start. In juli dat jaar was de eerste diploma-uitreiking van de deelnemers van het voortraject. Wauw, wat was een ieder trots en gegroeid. Dat enthousiasme is super motiverend en overtuigend. Want wie leveren beter bewijs dat de Voiz Academie werkt, dan de deelnemers zelf?

Eerste diploma-uitreiking tweejarige mbo opleiding


In juli zwaaiden de eerste deelnemers van de tweejarige MBO-2 Facilitaire Dienstverlening af. Dat was een mooi feestje.

Ons doel is natuurlijk dat alle geslaagden een betaalde baan vinden. Of dat helemaal gaat lukken weten we nog niet, maar nu al zijn de resultaten prachtig:

  • Zes van de twaalf studenten hebben een betaalde baan.
  • Twee willen door naar de MBO-4 tot sociaal begeleider met ervaringsdeskundigheid.
  • Een deelnemer krijgt een beschermde werkplek bij zijn stageplek.
  • Drie deelnemers krijgen een traject naar werk via WIJ 3.0.

Telefoontjes van mijn begeleider dat ik toch moest komen, al was ik te laat, hielpen mij.

Bestuurder Jules van Dam:

Ik ben ontzettend trots op de Voiz Academie. Op iedereen die eraan meewerkt en cursussen ontwikkelt, zoals Virginia en Babette. Op de deelnemers die telkens opnieuw de energie weten te vinden om te komen en door te zetten ondanks vele tegenslagen. Op Marleen die in september het stokje overnam van Sandra. En natuurlijk op het resultaat: 60% geslaagden is een groot succes.

Als je bedenkt waar de studenten vandaan komen, hoe lang ze uit het arbeidsproces en leerproces waren en hoeveel negatieve ervaringen ze in het verleden hebben gehad, is het halen van dit diploma een enorme mijlpaal. Zeker als je ziet dat meer dan de helft ook al direct een betaalde baan heeft gevonden. Twee werken in de hotelbranche, twee bij een buurthuis, 1 als conciërge op een basisschool en 1 als technisch beheerder.


Student Karima:

‘Ik ben 10 jaar niet naar school geweest en heb tien jaar niet gewerkt. In het begin had ik heel veel moeite om op tijd te komen. Als ik te laat was gooide ik er het liefst het bijltje bij neer. Telefoontjes van mijn begeleider dat ik toch moest komen, ook al was ik te laat, hielpen mij. Daardoor kwam ik toch en werd het makkelijker om de volgende keer op tijd te komen.’

 

Lees verder

Verhalen archief