Van thuisloze moeder naar gezinsbegeleidster

Veilig Thuis, dat zei me niks, maar het klonk veilig!

“Ik was zwanger van een man met wie ik geen relatie had. Ik had een WIA-uitkering, en ik woonde in een tuinhuisje waar ik niet kon blijven als mijn kind er was. Toen kreeg ik de gouden tip: meld je aan bij het Corporatiehotel. Dit deed ik en het wachten was begonnen. Toen ik werd uitgenodigd voor het intakegesprek, was mijn baby inmiddels geboren. Ondertussen was er ook een situatie van onveiligheid ontstaan tussen zijn vader en mij.”

“Ik kreeg een plek bij beschermd thuis. Dat zei mij niks, maar het klonk veilig! En dat was het belangrijkste voor mijn baby en voor mij. Er brak weer een periode van wachten aan. En toen was daar eindelijk het verlossende telefoontje! Er was een huis beschikbaar, een huis! Na een periode met begeleiding zou het op mijn naam komen te staan. Binnen een week kon ik de sleutels ophalen. Wauw!

Ik kan bijna niet beschrijven hoe het was om die woning binnen te stappen. Als je jaren in een tuinhuisje hebt gewoond en daarvoor in een studentencontainer, dan is een 3-kamerwoning net een villa. Het was helemaal voor ons en we waren veilig! Nu konden we bouwen aan onze toekomst. Mijn begeleidsters kwamen wekelijks langs. In het begin hielpen zij mij met alles. Ondertussen leerde mijn zoon praten, kruipen, staan, vallen en weer opstaan. We leerden samen en ik werd sterker.

Toen mijn zoon 1 jaar was, begon ik aan mijn re-integratietraject

Hij ging 2 dagen per week naar het kinderdagverblijf. Hierdoor kon ik weer wat zaken voor mijzelf oppakken. Zo ging ik op zoek naar vrijwilligerswerk en vond 2 leuke plekken: als taalcoach en als fietsvrijwilliger. Ik kreeg hier veel energie van, omdat ik mijn cursisten iets kon geven waar zij heel veel aan hadden. Na 1,5 jaar werd ik opnieuw gekeurd door het UWV.

Ik was onvoldoende arbeidsongeschikt en moest een bijstandsuitkering aanvragen. Daarbij hoorde ook de verplichting om op zoek gaan naar werk. Doordat ik zelf moeder was geworden, wist ik dat ik met gezinnen wilde werken. Ik had al een afgeronde hbo-opleiding Pedagogiek, alleen miste ik een SKJ-registratie. Een post hbo-opleiding van 6 maanden kon dit probleem voor mij oplossen. Maar dan moest ik wel de gemeente overtuigen…

Samen met mijn begeleider heb ik de gemeente aan mijn kant gekregen

Ik kon gaan studeren met behoud van mijn uitkering. Dit zou mijn kans op een geschikte baan aanzienlijk vergroten. De verzekering van mijn oude werkgever wilde een deel betalen. Voor het overige deel schreef ik samen met mijn trajectbegeleidster een fonds aan. Ik had ook een werkervaringsplek nodig, dat werd een stageplek via de Tussenvoorziening bij Stadsteam Back Up. Hier mocht ik uit het buitenland teruggekeerde gezinnen begeleiden.

In september 2019 begon het avontuur. Ineens zat ik elke dinsdag op school en liep ik 2 om 3 dagen per week mee bij Stadsteam Herstel. De samenwerking met mijn stagebegeleidster was prettig en gelijkwaardig. Ik wist dat ik op mijn plek zat. Mede op aandringen van die collega heb ik in december een open sollicitatie gedaan en in maart 2020 kwam ik in dienst bij Stadsteam Back Up.