“Blijf verantwoordelijk voor de mensen die voor onze voordeur staan”

Na 40 actieve jaren als sociaal werker, waarvan 20 bij de Tussenvoorziening, neemt begeleider Loek Polders donderdag 29 april  afscheid van zijn werkende leven. Loek gaat met pensioen.

Onbevangen en vol idealen, zo begon Loek Polders in de jaren tachtig zijn carrière. Zijn roots liggen in de alternatieve hulpverlening en zijn eerste baan vond hij in het Haagse buurt- en clubhuiswerk. Daarna is Loek in de jongerenopvang gaan werken. Nota bene in het opvanghuis waarop het beroemde boek ‘Jan Rap en z’n maat’ van Yvonne Keuls is gebaseerd. Op 1 augustus 2000 maakte Loek de overstap naar de Tussenvoorziening.

Belangenbehartigers

“De Tussenvoorziening stond destijds bekend als een luis in de pels. Een idealistische organisatie met principes, dat sprak mij aan. Toen waren we vooral belangenbehartigers voor dak- en thuislozen, tegenwoordig werken we veel meer methodisch. Dat vind ik een goede zaak. Toch heeft de organisatie het creatieve en de belangenbehartigerskant behouden. Het out of the box-denken wordt gestimuleerd en er mag buiten de paden worden getreden. Zo lang medewerkers kunnen blijven verantwoorden wat zij doen. Deze cultuur trekt een bepaald slag medewerkers aan. Dat is gelukkig alle jaren zo gebleven.”

Poten in de klei

Loek kwam bij de Tussenvoorziening werken toen de organisatie uit zo’n 30 betaalde medewerkers en 35 vrijwilligers bestond. Als coördinator deed Loek zo’n beetje alles. De organisatie groeide hard en Loek begeleidde verschillende teams en projecten. Op een gegeven moment brak voor Loek het moment aan om meer voor de inhoud te kiezen. “Je kon mij als coördinator heel goed neerzetten, maar ik moest steeds meer managen. Ik ben toch meer iemand die met z’n poten in de klei staat. Het echte managen, dat is mijn vakgebied gewoon niet.”

Onmacht en samenwerken

In al die jaren liep Loek ook tegen grenzen in de hulpverlening aan. “Dat geeft een gevoel van onmacht. Het doet pijn om bij een gezin de kinderen uit huis te laten plaatsen en te zeggen ‘dit is niet acceptabel, dit kunnen wij niet aan’. Vervolgens probeer je andere mogelijkheden te vinden. Zeker met kinderen is het heel lastig.” Daar komt gedeelde verantwoordelijkheid om de hoek kijken. Soms moet je samenwerken met de politie om vooruit te komen of met de psychiater aan de slag. Of toch tijdelijk een huisuitplaatsing in gang zetten om iets te doorbreken. Het is bijna onmogelijk om die verantwoordelijkheid alleen te dragen.”

Een heleboel succesverhalen

Loek kan terugkijken op een heleboel geslaagde begeleidingstrajecten. “Ik vind het mooi om te zien dat een cliënt met een Justitiële plaatsing bij ons begint, daarna richting beschermd wonen gaat op het Cremerplein en eindigt met een afrondend wonen-met-zorgovereenkomst in Zeist. Ik heb genoeg mensen gezien die van heel diep kwamen en hun leven weer op orde hebben gekregen. Sommige cliënten zijn bij de Tussenvoorziening komen werken. Dat is helemaal prachtig!

Tevreden

Loek kijkt tevreden terug op een mooie carrière. De doelgroep maakt hem blij en hij is trots op de ontwikkelingen die hij heeft doorgemaakt. Op donderdag 29 april neemt Loek afscheid van de Tussenvoorziening. Hoe ziet zijn pensioen eruit? “Ik zie wel wat er op mijn pad komt, stilzitten is niks voor mij.”